Przebaczanie
Dziecko w wieku przedszkolnym nie jest skore do wybaczania, a jeżeli już, to przychodzi mu to z wielkim trudem. Często widzi winę u innych. Zapytane, czy jemu zdarza się robić coś złego, często odpowiada: Ja nie robię nic złego, zawsze jestem grzeczny, zawsze słucham mamy itp.
Taka postawa jest wynikiem egocentryzmu, który jest charakterystyczny dla małego dziecka. Przejście z postawy egocentrycznej do zainteresowania się i wykazywania troski o innych, powinno być naturalnym procesem rozwojowym dziecka, kiedy zaczyna dojrzewać pod względem emocjonalnym i społecznym.
Jak pomóc małemu dziecku w osiągnięciu dojrzałości emocjonalnej i społecznej?
- Wykorzystuj naturalne sytuacje, które zaistnieją w domu, w przedszkolu czy na podwórku, gdzie dziecko będzie mogło uczyć się wybaczać. Z przeżywanych sytuacji dziecko uczy się najwięcej.
- Dziecko tylko wtedy zacznie rozumieć koncepcję przebaczenia, kiedy będzie musiało powiedzieć przepraszam i gdy będzie mogło powiedzieć wybaczam ci.
- Kiedy dziecko przeprosi i widzisz, że naprawdę żałuje tego, co zrobiło, utwierdzaj je w tym, że zostało mu przebaczone. Powiedz mu też, że Pan Bóg mu przebaczył i że ty też mu przebaczyłeś.
- W odpowiednich sytuacjach przypominaj dziecku, że przebaczenie oznacza również to, że zranienia czy też błędy muszą być zapomniane i nie można stale do nich wracać oraz przypominać ich sobie.
- Opowiedz swojemu dziecku historię biblijną z Ew. Matusza 18:21-35 o tym, jak Pan Jezus odpowiedział na pytanie Piotra, który chciał dowiedzieć się, ile razy mamy przebaczać.
- Na podstawie tej historii wyjaśnij dziecku, że kiedy Pan Jezus powiedział, że mamy przebaczać 77 razy, to oznacza, że powinniśmy przebaczać zawsze.
- Postaraj się o to, aby w biblioteczce twojego dziecka znalazły się książeczki lub filmy dla dzieci, które mówią na temat przebaczania. Na przykład książka pt. Świetliki, napisana przez Jana Karafiata, dostępna również na CD-MP3.
Lidia Króliczek
